کوچ سرخ
به یاد اول مهرها و دوران دانشجویی و خوابگاه و شهر اصفهان قدم زنان میان کوچه های گنگ اصفهان غمی نهفته در دل و دلی سپرده بر زمان
به سمت خانه ای که هیچ خانه نیست می رویم به سمت غصه های نو شکفته دردهای بی امان
آهای ای ترانه های حمله ور به قلب من میان پیچ و تاب های ذهن خسته ام دوان
تمام غصه های بی دلیل و با دلیل من تمام درد های این غریبه مفت چنگتان
دلم هوای خانه کرده آی بوی شهر من بوز میان کوچه ها بیا ز سمت آسمان
و آشنا ندارد این سرای بی کسی بجز خدا خدای خنده هایمان خدای گریه هایمان
همان که مهربانتر است از هزار مهربان همان که می رسد گهی بداد نمره هایمان
خدای خانه های با غریبه ما برای تو خدای خانه های بی غریبه یاد ما بمان سروده شده در بهار 1384
| Design By : Pichak |
