سفارش تبلیغ
صبا ویژن

























کوچ سرخ

 

به یاد اول مهرها  و دوران دانشجویی و خوابگاه و شهر اصفهان

 

قدم زنان میان کوچه های گنگ اصفهان

غمی نهفته در دل و دلی سپرده بر زمان

به سمت خانه ای که هیچ خانه نیست می رویم

به سمت غصه های نو شکفته دردهای بی امان

آهای ای ترانه های حمله ور به قلب من

میان پیچ و تاب های ذهن خسته ام دوان

تمام غصه های بی دلیل و با دلیل من

تمام درد های این غریبه مفت چنگتان

دلم هوای خانه کرده آی بوی شهر من

بوز میان کوچه ها بیا ز سمت آسمان

و آشنا ندارد این سرای بی کسی بجز خدا

خدای خنده هایمان خدای گریه هایمان

همان که مهربانتر است از هزار مهربان

همان که می رسد گهی بداد نمره هایمان

خدای خانه های با غریبه ما برای تو

 خدای خانه های بی غریبه یاد ما بمان

 

سروده شده در بهار 1384


نوشته شده در پنج شنبه 90/6/31ساعت 3:11 عصر توسط فاطمه موسی نظرات ( ) |

 

 

 

بر آسمان صداقت باران نشسته است

اشکی به یاد هجرت یاران نشسته است

 

بغض است رعد و برق که هر لحظه می دمد

بغضی که روی حنجره هامان نشسته است

 

شهر است آسمان و به هر گوشه اش کنون

بر دست های مردم ایران نشسته است

 

 

تابوت های تر شده که لابه لایشان

پژواک آیه آیه قرآن نشسته است

 

"اینان نمرده اند و در قلبشان هنوز

لحن تپش به زمزمه جان نشسته است"

 

تابوت ها زمین و جسد ها به زیر خاک

دِینی به دوش خالی مردان نشسته است


نوشته شده در شنبه 90/6/19ساعت 12:37 صبح توسط فاطمه موسی نظرات ( ) |

زخم و قفس و کبوتر و بی بالی

چشمان گرسنه،سفره های خالی

سرما و وبا و جنگ و قحطی و عذاب

این است کنون روز و شب سومالی

 

وقتی که چنین سفره تو رنگین است

وقتی که چنین لقمه تو شیرین است

در شاخ زمین برادرت بی روزی است

از قحطی و فقر خواهرت غمگین است

 

از وحشت مرگ مادری می سوزد

بنهاده نگاه بر دری ، می سوزد

تا دیر نگشته کاش کاری بکنیم

در آتش قحط کشوری می سوزد

 


نوشته شده در شنبه 90/6/5ساعت 12:39 صبح توسط فاطمه موسی نظرات ( ) |

ای که نام تو تبلور وجود من

      شعر های من نثار تو

ای کسی که هر کجا روم تو با منی

      ای تمام هستیم خجسته از نگاه تو

آن طرف تویی

      ای وجود بی حدود و ای غفور تا ابد

             ای کسی که مهر تو همیشگی و هر زمانه می رسد

این طرف منم

       غرق در گناه و خسته از خودم

              چشم بر سخاوتت

می شناسمت

       آن یقین که در نگاه نوح بود

              وان صلابت خلیل بت شکن تویی

                         وان عصای موسی زمان که می شکافت رود را

                                    وان ید شفا ده مسیح

                                               وان نوای پرخروش، کز تلاوت محمدی به گوش می رسد همه ز توست

گاه فکر می کنم که صد هزار آسمان میان ماست.

     باز فکر می کنم که نه

               یک سلام ساده یک تشهد عمیق یک سجود

                        راز های ساده ای میان ماست.

مهرباان ترین

     بی تو هرچه هست و هر که ه ست بوی مرگ می دهد

              با تو مرگ هم، چو زندگی است."

                                                           التماس دعا


نوشته شده در سه شنبه 90/6/1ساعت 3:33 عصر توسط فاطمه موسی نظرات ( ) |


Design By : Pichak