زخم و قفس و کبوتر و بی بالی

چشمان گرسنه،سفره های خالی

سرما و وبا و جنگ و قحطی و عذاب

این است کنون روز و شب سومالی

 

وقتی که چنین سفره تو رنگین است

وقتی که چنین لقمه تو شیرین است

در شاخ زمین برادرت بی روزی است

از قحطی و فقر خواهرت غمگین است

 

از وحشت مرگ مادری می سوزد

بنهاده نگاه بر دری ، می سوزد

تا دیر نگشته کاش کاری بکنیم

در آتش قحط کشوری می سوزد

 

نوشته شده در شنبه 90/6/5ساعت 12:39 صبح توسط فاطمه موسی نظرات ( ) |